Procedura testowa WLTP (Worldwide Harmonised Light Duty Test Procedure – światowa jednolita procedura testowa dla lekkich samochodów użytkowych) zastąpiła cykl NEDC. Intencją przy przechodzeniu na nowy cykl testowy było przybliżenie wartości emisji spalin i zużycia paliwa do wartości uzyskiwanych w rzeczywistej eksploatacji. Procedura przewiduje zmieniony cykl jazdy i dokładnie określone warunki przeprowadzania testu, dzięki czemu wyniki uzyskiwane na całym świecie będą porównywalne. W przyszłości WLTP będzie stanowiło podstawę dla określania norm emisji spalin Euro. Od 1 września 2017 wartości emisji spalin i zużycia paliwa wszystkich nowych wprowadzanych na rynek silników i modeli muszą być określane wg WLTP. Od 1 września 2018 roku wartości emisji i spalania wszystkich nowych samochodów będą wartościami określonymi zgodnie z WLTP.

Cykl jazdy WLTP

Prędkość maksymalna w cyklu WLTP jest o 10 km/h wyższa niż w NEDC. Pomiar obejmuje cztery fazy: do 60, 80, 100 i 130 km/h. Prędkość średnia ok. 47 km/h jest znacznie wyższa niż w NEDC (ok. 33 km/h). Cykl WLTP trwa około 30 minut, cykl NEDC trwał tylko 20 minut, w WLTP pojazd pokonuje 23 km, podczas gdy w NEDC zaledwie 11 km. Warunki w komorze testowej są dokładnie określone: temperatura wynosi 23°C (NEDC: 20 - 30°C.) Punkty zmiany biegów nie są już określane statystycznie, lecz można je dowolnie wybrać w zależności od samochodu. Inaczej niż w NEDC, w WLTP uwzględniane jest wyposażenie dodatkowe, które ma wpływ na masę, aerodynamikę i zużycie energii przez sieć pokładową (prąd spoczynkowy). Wyposażenie dodatkowe pobierające energię, jak klimatyzacja czy ogrzewanie siedzeń, są podczas testów wyłączone. 

W WLTP określone zostały trzy klasy stosunku masy do mocy:

• klasa 1: do 22 kW na 1000 kg masy samochodu włącznie
• klasa 2: do 34 kW na 1000 kg masy samochodu włącznie