Plus za obecność pokrętła do zmiany głośności radia czy skali nawigacji. Klasyczne są także przyciski do obsługi wentylacji czy podgrzewania foteli. Po stronie minusów wpisujemy regulację intensywności podświetlenia deski rozdzielczej z poziomu menu systemu multimedialnego (podobnie jak w większych modelach VW brakuje pokrętła), konieczność podpięcia zewnętrznego modemu albo sparowania nawigacji z telefonem w celu pobierania informacji o korkach (zabrakło pokładowej karty SIM) oraz możliwość wyświetlania mapy jedynie na głównym wyświetlaczu lub panelu wskaźników (w droższych modelach może być ona prezentowana w obu miejscach jednocześnie). Nie są to mankamenty, które jednak istotnie ograniczałyby przyjemność z codziennego użytkowania auta czy ograniczały jego funkcjonalność.

Przednie fotele są dobrze wyprofilowane i mają duży zakres regulacji, co korzystnie wpływa na komfort. Podniesione siedziska foteli i wysoko poprowadzona linia dachu ułatwiają wsiadanie czy wysiadanie. Kiedy kanapa jest przesunięta w tylne położenie, w kabinie mogą w niezłych warunkach podróżować cztery dorosłe osoby o wzroście ok. 1,8 m. Wspomnianą kanapę można regulować w zakresie 14 cm, co pozwala na istotne zwiększenie pojemności bagażnika (385–455 l) kosztem ilości miejsca w drugim rzędzie. Gdy natomiast zajdzie konieczność przewiezienia dłuższych przedmiotów, wystarczy złożyć oparcie przedniego fotela. Kto oczekuje maksymalnej funkcjonalności kufra, powinien zastanowić się nad dopłacaniem za system audio Beats z subwooferem, który uniemożliwia przestawienie podłogi w dolne położenie.

Spora jak na dzisiejsze standardy pojemność nie oznacza, że T-Cross jest bardzo paliwożerny. Podczas spokojnej jazdy po mieście można zmieścić się w 7,5 l/100 km. Na trasie w zasięgu jest 5 l/100 km. Najlepszym prognostykiem jest zresztą wynik 7,2 l/100 km z 3.600 km, które testowy egzemplarz przejeździł z różnymi kierowcami i w różnych warunkach.

W razie potrzeby T-Cross 1.5 TSI przyspiesza do 100 km/h w 8,5 s. Wynik lepszy od notowanego przez Golfa III GTI oznacza, że testowany samochód świetnie zdaje egzamin zarówno w mieście, jak i na trasie. Znaczna moc i wynikająca z niej dynamika nie oznaczają jednak, że T-Cross jest samochodem sportowym. W żadnej sytuacji nie brakuje mu pewności siebie czy stabilności, jednak za sprawą dosyć wysoko położonego środka ciężkości i zachowawczych nastaw zawieszenia model nie ma zwinności znanej chociażby z Polo, które chętnie zacieśnia tor jazdy po zdjęciu nogi z gazu na zakręcie. Nieprzesadnie twarde zawieszenie i układ kierowniczy nie przekazują wybitnie dużych porcji informacji o stanie nawierzchni czy zapasie przyczepności. Z drugiej jednak strony, T-Cross oferuje wysoki komfort jazdy i ciche wybieranie nierówności nawet na 18-calowych felgach. W T-Crossie na seryjnych kołach w rozmiarze 205/55 R17 mankamenty drogi byłyby jeszcze mniej odczuwalne, a krawędzie felg mniej podatne na zarysowania podczas podjeżdżania pod krawężniki – z racji wysokiego prześwitu nie stanowi to problemu, podobnie jak forsowanie progów zwalniających. Nawet za dopłatą nie dostaniemy napędu na obie osie. W wersji 1.5 TSI byłby pomocny na mokrej nawierzchni, bo po zdecydowanym naciśnięciu na gaz dość łatwo o zabuksowanie kołami.